Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου. Όλοι οι κινηματογράφοι ίδιοι μου φαίνονται άμα σβήσουν τα φώτα.

20.7.22

Ricky Gervais SUPERNATURE

5/10

O Ρίκυ Τζερβές σε άλλο ένα σόλο του, παραπονιέται για τα όρια της κωμωδίας, διαβάζει τουίτς και λέει και κάποια αστεία. 

DISCLAIMER

1. είναι από τους αγαπημένους μου

2. η αίσθηση του χιούμορ (τι σε κάνει να γελάς) είναι σαν την προτίμηση γεύσεων. Καθαρά υποκειμενική. Εγώ μιλάω με γνώμονα τη δική μου αίσθηση. Ή όπως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ λέει και ο Ρίκυ: ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ. 

Είναι μάλλον κάποιο μοτίβο για κωμικούς με τεράστια απήχηση, να βγαίνουν, να εξηγούν πώς λειτουργεί η κωμωδία, να ξεκαθαρίζουν πως δεν κάνουν punch down και μετά να ακολουθούν 3-4 αστεία punching down. Ωραίο σύστημα τύπου ποδόσφαιρο, λειτουργικό καιιιιιιιι.... κωλοπαιδίστικο. Και οκ, δε θα μάθουμε τώρα ότι ο Ρίκυ παίζει ίσως καλύτερα από όλους τον ρόλο του κωλόπαιδου, έρχεται όμως μία στιγμή στο συγκεκριμένο σόλο που αναρωτιέσαι: μήπως τώρα απλά βαρέθηκες να γράψεις αστεία και λες γνώμες; (meet me halfway, lose the dick......)

Αντίστοιχα κι εγώ βαριέμαι: 

1)να ακούω "αστεία" για τα πουλιά των τρανς γυναικών. 

2)να βλέπω κωμικούς να βγάζουν κινητό και να διαβάζουν tweets (Carr, Chapelle, Gervais, κ.α.)

3)να ακούω εκατομμυριούχους κωμικούς να χλευάζουν το κοινό που είναι πλεμπαίοι και να ξεκινάνε το σόλο τους λέγοντας ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ (ή κάτι αντίστοιχης ιλαρότητας, βλ. Seinfeld, DeGeneres, κ.α.) 

ΒΑΣΙΚΑ ΕΓΩ ΣΕ ΕΦΕΡΑ ΕΔΩ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΨΗΝΕΣΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΝΑ ΑΣΤΕΙΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ;

Επίσης δεν μπορώ τις πραγματολογικές ανακρίβειες. 

Λέει ο Ρίκυ, ότι αυτό που του αρέσει να κάνει είναι να λέει ιστορίες με τον εαυτό του. Και λέει και 3 ιστορίες στο τέλος για το ξεκάρφωμα. Ψεύτικες ιστορίες, αλλά νταξ. 

Ο Τζερβές είναι πανέξυπνος. Το μυαλό του έχει βγάλει το Office, το Extras και το After Life (μεταξύ άλλων). Η ορμή (και τα λεφτά) που έχει αποκτήσει, του δίνουν το ελεύθερο να είναι στα αποτέτοια του και το διατυμπανίζει. Ελπίζω να θυμηθεί (γιατί το ξέρει) ότι το roasting είναι ΙΣΩΣ το πιο εύκολο στυλ κωμωδίας. Αυτό που πιάνεις κάποιον ή κάποιους και γράφεις πάνω στις αδυναμίες τους. Τέτοιοι ήταν και οι εξαιρετικοί μονόλογοι του στα Globes. 

Ίσως εμένα να αλλάζει η γεύση μου μεγαλώνοντας. Όσο γερνάω θέλω να είμαι περισσότερο Marc Maron. Δεν μπορώ, λέω τι θέλω. 

Κι ο Ρίκυ θέλει κι άλλα λεφτά. Και του τα 'δωσε το Νετφλιξ. 

Όλα καλά. Ή τουλάχιστον ΕΜΕΝΑ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ. 

Y.Γ. Το αστείο με τη κλανιά στη κηδεία τασπασε. 

Υ.Γ.2. Ξεκινάς με το να λες στον κόσμο να σκάσει που ουρλιάζει γιατί σε βλέπει, κλείνεις με ένα "τα λέμε ήσασταν φανταστικοί" και τρέχεις καμαρίνι να ανοίξεις twitter. Μην είσαι μαλάκας ρε μπρο, κάποιοι έχουν μπατζετάρει στον μήνα τους τα εισιτήρια της βραδιάς, ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΣΤΟ ΠΑΛΚΟΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΥΠΟΚΛΙΣΗ. ΟΛΑ ΕΓΩ;

*ΞΕΧΑΣΑ: αστείο με απεξάρτιση παιδεραστών με νάνους. Όχι Ρίκυ, τώρα είσαι απλά ηλίθιος. Σόρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Review Bin