FANTASTIC BEASTS 3 ή 4

2/10 

Δύο δίδυμα ελαφάκια από ένα μαγικό είδος, θα κρίνουν τη μοίρα της ανθρωπότητας γιατί παίζουν σημαντικό ρόλο σε κάτι εκλογές. Ωωωω ναι. 

Επιστρέψτε στον κόσμο της μαγείας που βγήκε από το μυαλό της πιο πλούσιας συγγραφέως. Έναν κόσμο όπου δεν έχουμε αποφασίσει αν τελικά τα ξόρκια συνοδεύονται με λέξεις ή απλά τα πετάς σαν μπαλάκια του πινγκ πονγκ, θέτοντας το βασικό ερώτημα: για να γίνεις μάγος πρέπει ΑΠΛΑ να είσαι καλός στο σημάδι; Τσάμπα μας τα έπρηζε η Ερμιόνη για το διάβασμα;

Ένα κόσμο όπου υπάρχουν αμέτρητοι χαρακτήρες, των οποίων το όνομα δε θα το θυμάσαι ενάμιση λεπτό αφού το πούνε. Όπως Σάγκαντορ Λέρπιν ή Τσάλτεα Σάμους. Ναι, δικά μου είναι αυτά αλλά καταλάβατε. 

Έναν κόσμο όπου δεν έχουμε καταλάβει σε ποια εποχή είναι τοποθετημένος. Είναι το 1800; Είναι το 1900; Είναι το 1932; Είναι κακάκια αυτά στο μποξεράκι μου γιατί χέστηκα;

Δεν είμαι σίγουρος για τη βαθμολογία, μπορεί να είναι και παραπάνω, κοιμήθηκα υπερβολικά πολλές φορές στην προβολή κι έχασα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. 

🟢

- ΘΕΣΕΙΙΙΙΙΣ waitforit ΕΡΓΑΣΙΑΣ

- Τζαντ Λο. Ωραίος με μούσι, φοβερά κοστούμια, 3 μέρες γύρισμα. 

- Έντι Ρέντμεϊν. Θα του μείνει το αποσβολωμένο και θα παίζει μόνο τέτοιους ρόλους. Τι εννοείς έτσι έπαιζε πάντα;

- Εφέ. Κουραστικά μεν, σαν καλειδοσκόπιο, χαοτικά, πολύχρωμα, λούνα παρκ, LSD, αλλά καλά. Μπράβο στα παιδιά που λιώσανε στα πισι. 

- Έζρα Μίλερ. Όταν δεν πλακώνει κόσμο είναι ψαρωτικός. 

- Μίκελσεν. Προσφέρει κλάση όπου κι αν στέκεται, όσο ηλίθια κι αν είναι η ιστορία. 

- Όλιβερ Μασούκι. Η γνώριμη φάτσα από το DARK, μπράβο στον ατζέντη  του. 

- Τζόνι Ντεπ. Dodged a bullet. 

🔴

- σενάριο. Καταλαβαίνω το άρμεγμα από ένα ΙΡ που γεννάει χρήμα. Αλήθεια το καταλαβαίνω. Βρε κούκλα μου όμως, το ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ βγήκε και είναι αριστούργημα. Περιορίσου σε αυτά που ξέρεις. Αφελείς διάλογοι, παιδικά προβλήματα Μυστικοί Εφτά, ανούσιοι χαρακτήρες με ανάλογες υπο-ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και το μεγάλο μυστικό του Ντάμπλντορ που είναι gay. Έτσι, για να έχουμε και inclusivity στην εφηβική υψηλή λογοτεχνία μας. Εκτός κι αν είναι τρανς γυναίκες. Εκεί τραβάμε τη γραμμή. ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ. 

- ξόρκια. Αλήθεια με ενοχλεί, ας μου το εξηγήσει κάποιος Πότερχεντ. ΤΙ ΣΚΑΤΑ; Απλά κουνάς το ραβδί και βγαίνουν; (title of your sex tape)

- Χαζό, άβολο χιούμορ. Ρον λείπεις. 

- Όταν έχεις γράψει τον Βόλντεμορτ που είναι ο δικός σου Θάνος στο σύμπαν σου, σιγουρέψου ότι ο επόμενος αρχικακός σου, θα είναι ΕΝΑ τσικ πιο απειλητικός. Ένα τσικ ρε παιδί μου. Εδώ έχουμε τον πρόεδρο του δεκαπενταμελούς με ένα άσπρο μάτι. Σα ρε. 

- Χαμένες ευκαιρίες. Νιώθω ότι συνέβη αυτό επειδή ΕΠΡΕΠΕ να δεθεί η ιστορία με τους αγαπημένους χαρακτήρες των βιβλίων. Θα ήθελα πολύ να δούμε τους μάγους του μεσαίωνα ας πούμε. Αλλά νταξ, δεν είμαι και η Ρόλινγκ. 

VERDICT

Background noise, δείτε το κάνοντας λογαριασμούς το βράδυ, αφήστε τα ποπ κορν, ΚΑΝΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗ. 

Y.Γ. 

Τα βιβλία τα ρούφηξα όταν έβγαιναν, το τελευταίο το διάβασα σχεδόν όλο μέσα στο λεωφορείο. Κάθε γενιά έχει έναν δικό της chosen one μεσσία (Luke, Neo, κ.τ.λ.) και αλήθεια δε με νοιάζει αν η Ρόλινγκ έκλεψε/δανείστηκε τον κόσμο της. Ήταν ένας κόσμος ο οποίος σε κατάπινε, ζωντανός, βασικά.... μαγικός. Στη πορεία, ο κόσμος αυτός λερώθηκε από την αλαζονεία της δημιουργού και από το άρμεγμα, πήγαν και κόλλησαν πάνω του πράγματα που δεν είχαν σχέση με μαγεία. 

Δυστυχώς τελικά, η μαγεία είναι σαν πρωτοχρονιάτικο μακιγιάζ μετά από 6 ώρες. 

Ξεφτίζει. 

Πουλάει βέβαια κουκλάκια και ραβδιά όπως τα φωτόσπαθα, αλλά ξεφτίζει. 

#herestothenextchosenone