Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου. Όλοι οι κινηματογράφοι ίδιοι μου φαίνονται άμα σβήσουν τα φώτα.

30.9.22

THE BEACH


9.5/10💎

Ένας νεαρός ανακαλύπτει ένα κοινόβιο σε μία κρυμμένη παραλία και μαζί ανακαλύπτει και το νοσηρό σύστημα ιεραρχίας που το διέπει.

Ο Ντάνι Μπόϊλ σκηνοθετεί Άλεξ Γκάρλαντ (Ex Machina, διήγημα δικό του) και το αποτέλεσμα είναι εθιστικό. Ξέρω ότι η συγκεκριμένη ταινία γενικά διχάζει,  για μένα είναι απλά αριστούργημα.

Την είδα κινηματογράφο 22 χρόνια πριν και ακόμα δεν έχει ξεπλυθεί από πάνω μου η λευκή άμμος που μου άφησε. 

🟢

- Μποϊλ στα καλύτερα του. Ρυθμός, πλανάρες, φωτογραφιάρα.

-παραγωγή σε άλλα επίπεδα. Locations, παραλία που φτιάχτηκε για την ταινία, η φυτεία με τα αληθινά δενδρίλια. Εντάξει αυτό το τελευταίο είναι ψέμα αλλά δεν θα τα σπαγε;

-Ντι Κάπριο στα καλύτερα του. Haters gonna hate, εμένα μου άρεσε. 

-Robert Carlyle. Δύναμη. 

-τα 3 μέρη. Περιπέτεια,  παράδεισος/ κόλαση και καθαρτήριο. 3 επεισόδια πανέμορφα δεμένα μαζί,  η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ αλλαγή τόνου με την επίθεση του καρχαρία. 

- σχολιασμός για την κοινωνία και τα tropes που την διοικούν. Δομές που καταρρέουν και που αρχικά φαίνονται ονειρικές.

- μουσικάρες Moby, περιζήτητο cd στην εποχή του. 

- Tilda f@kin Swinton. Κουβαλάει την ταινία,  πλανήτες και σύμπαντα, τόσο καλή που είναι εκνευριστικό.

🔴

- μόνο αρνητικό,  η συνειδητοποίηση ότι κάποιοι από εμάς θα κάναμε τις ίδιες καφρίλες. Ειδικά με κάποιον που δεν σταματάει να ουρλιάζει και μας χαλάει το ζεν. Τι; Καλά οκ, ό,τι πεις.

VERDICT 

Τορτίγιες, μπίρες και φυστίκια στο μπαλκόνι. Καλές διακοπές. ΜUST SEE.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Review Bin