Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου. Όλοι οι κινηματογράφοι ίδιοι μου φαίνονται άμα σβήσουν τα φώτα.

20.7.22

DOCTOR STRANGE 2

7/10

Ο Ντόκτορ σε ένα μουλτιπλάναρ μουλτικοσμικό ταξίδι/κυνηγητό, στην προσπάθεια του να σταματήσει την Scarlet Witch από το να διαλύσει το σύμπαν επειδή θέλει να δει τα παιδιά της. Νομίζω. 

Η απόλυτη εμπειρία θέασης της συγκεκριμένης ταινίας, είναι να τη βιώσετε με κάποιον δίπλα σας που ΔΕΝ έχει ακολουθήσει την πορεία της Μάρβελ και των ταινιών της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η γυναίκα μου. 

Μετά τις πρώτες 20 φορές που με ρώτησε "Αυτός ποιος είναι;" "Τι εννοεί εδώ;" και το κλασικό "Αφού διαλύεται η Νέα Υόρκη, οι υπόλοιποι πού είναι;", απλά αφέθηκε και απόλαυσε τις σκηνές δράσης και τα χρώματα. 

Το ίδιο που έκανα κ εγώ. Ειδικά μετά την εξήγηση των incursions: πώς αν ταξιδέψεις σε ένα άλλο σύμπαν, οι ενέργειες σου εκεί μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή αυτού του κόσμου. 

Πράγμα που σχεδόν ακυρώνει το Endgame, το No Way Home, τα What Ifs και γενικά τα 'χω πει σε παλαιότερη ανάρτηση. Άπαξ και ανοίξεις το κεφάλαιο Multiverse, να σιγουρευτείς ότι οι κανόνες σου είναι στέρεοι. 

'Η yolo. Και αυτό λειτουργεί. 

🟢

-Εφέ. Ο Ράιμι επένδυσε στο green και καλά έκανε. Πανδαισία χρωμάτων, εντυπωσιακές παλέτες, πολύ ωραία 3d, ΜΠΡΑΒΟ στα παιδιά που έλιωσαν πάνω στα πισι. 

-Ράιμι γενικότερα. Με τα ζουμ ιν και τις περίεργες γωνίες. Του πάει. 

-Δράση από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μπράβο. Θέλουμε να δούμε τον Δόκτορα να κάνει ξόρκια. Άμα θέλαμε να τον δούμε να πηγαίνει για Όσκαρ, θα βλέπαμε το Imitation Game. 

-cameos. Μπορεί να μην ήταν όλα αυτά που περιμέναμε, αλλά μία χαρά. 

-Μπένεντικτ. Του πάει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ο ρόλος. Συγχωρείται η προφορά σε σημεία. 

-σκοτεινοκαφρίλα. Ο Ράιμι πέρασε τη πινελιά του και κάποια σκηνικά είναι οριακά χόρορ/γκορ. Ωραίος! +1 για την δαιμονοκάπα🔥

🔴

-ασύμμετρες δυνάμεις που λειτουργούν όπου βολεύει. Οι μάγοι είναι spellcasters αλλού, παρκουρίστες σε άλλα σημεία, ninja σε κάποιες σκηνές, ΑΧΡΗΣΤΟΙ όταν πρέπει να δυσκολέψει η φάση. 

-το ΑΥΤΟ και για την Scarlet. Εξολοθρεύει τιτάνες, τηλεκίνηση, τηλεπάθεια, πτήση, μπαζούκα από τα μάτια, 5G και στην επόμενη σκηνή τη σταματάει μία πόρτα. Χμμμ. 

-χάος, εντροπία, κβαντική αναδόμηση και πληθωρισμός. Μερικές έννοιες που χρειάζονται ανάλυση για να τις καταλάβεις. Σαν την πλοκή της ταινίας. Όχι για μία θέαση. 

-η "συμφωνική" μάχη με τις νότες. Όχι ρε παιδιά. Τι πάθατε; ΟΥΤΕ στο Fantasia με τον Μίκυ. 

-άβολο χιούμορ σε σημεία. 

-ανοιχτές πόρτες για τις επόμενες ταινίες. Πόρταααααα ρεεε!

VERDICT

Πατάτες τηγανητές με κέτσαπ και φέτα, ωραίος σαματάς, αλίμονο σε όποιον δεν έχει ακουμπήσει Μάρβελ ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Review Bin