NIGHTMARE ALLEY

4.5/10

Ένας φιλόδοξος τύπος, κλέβει τα κόλπα ενός mentalist από ένα τσίρκο και προσπαθεί να μεγαλοπιαστεί στη Νέα Υόρκη του '41. 

Απίστευτα όμορφο (όπως όλα τα έργα του Ντελ Τόρο), με μία αξιοζήλευτη παραγωγή ειδικά σε σκηνικά και κοστούμια, το τελευταίο του πόνημα έρχεται να προστεθεί σε ένα σερί έργων που η υπόθεση τους θα μπορούσε να έχει γυριστεί άψογα σε ένα ωραιότατο βίντεο κλιπ των 3.5 λεπτών. 

Τύπου Aerosmith, με ωραία μουσικούλα χωρίς λόγια, απλά εικόνες και μουσική, να παίζει στο MTV και να είναι Σάββατο και να μην έχουμε σχολείο. 

Καταλαβαίνω ότι το να παίρνεις Όσκαρ (ή ακόμα και να προταθείς για ένα), ανεβάζει λίγο τις προσδοκίες που μπορεί να έχεις από τον εαυτό σου, αλλά ρε Γκιγιέρμο. Το λύσσαξες. 

🟢

-Παραγωγή, σκηνοθεσία, κοστούμια, φωτογραφία. Καρτ ποστάλ νουάρ με λίγο όνειρο μέσα. 

- Τόνι Κολέτ. Το έχω πει και θα το ξαναπώ. Και νερό να πίνει για 2μιση ώρες, η τύπισσα κλέβει κάθε κάδρο στο οποίο βρίσκεται. 

🔴

-Χαρακτήρες, all star cast, χεστήκαμε. Η Μπλάνσετ (ή Μπλανσέτ, δεν έχω καταλάβει) στυλιζαρισμένη μέχρι αηδίας, σε σημεία αστεία ποζεράδικη, μία μέρα γύρισμα για εκείνην. Δεν ενδιαφέρθηκα για κανέναν, το γράψιμο τους αδιάφορο. 

-2μιση ώρες. Το πάει από δω, το πάει από κει, πας να νοιαστείς, βλέπεις ότι έχει περάσει η ώρα, λες χέστο. Άψυχο flatline. 

-Λίγο "Έγκλημα και Τιμωρία" χωρίς την ποίηση στο γράψιμο. 

-Μπράντλει Κούπερ. Που είναι και παραγωγός. Δεν λέω ότι δεν είναι καλός, λέω ότι παίζει να μπορώ να σκεφτώ και ΔΕΚΑ άλλους πιο ταιριαστούς για τέτοια παπούτσια. Σε σημεία, ερασιτεχνικός. 

VERDICT

Εντάξει δεν είναι και το Οσκαρικό ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ που ξεκάθαρα γυρίστηκε ως τρολάρισμα. Εδώ ο Ντελ Τόρο πήγε να πει κάτι. 

Μάλλον θα μας το πει σε επόμενη ταινία όμως, αναμένουμε.