THE POWER OF THE DOG

8/10

Λοιπόν,  είδα την ταινία ως γνήσιος Α.Θ.* και για να είμαι ειλικρινής, νόμιζα ότι είναι γουέστερν με Κάμπερμπατζ, μπανγκ μπανγκ και πόζα. 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. ΟΚ; Αλλά είναι σκοτεινά ωραίο. 

Η ιστορία ενός μοναχικού τύπου βαρύμαγκα αντιπαθητικού, μιας γυναίκας και του γιου της που ζούνε όλοι μαζί σε ένα ράντσο. Ο βαρύμαγκας αρχικά κοροϊδεύει τον πιτσιρικά για την θηλυκότητα του αλλά στην πορεία οι δυο τους,  έρχονται πιο κοντά. 

Η Κάμπιον σερβίρει ένα γνήσιο slowburn χαρακτήρων, εικόνων και καταστάσεων με αριστοτεχνική μαεστρία. Η δράση είναι όλη στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών, οι άβολες καταστάσεις, οι παύσεις, οι μουσικές και ένα συνεχόμενο αίσθημα ότι κάτι θα πάει πολύ στραβά. 

🟢

-σκηνοθεσία/φωτογραφία. Η διαολεμένη Κάμπιον ζωγραφίζει με σχεδόν ανύπαρκτα κοντινά, καμβάδες σε καφέ χρώματα για κρέμασμα.

-ατμόσφαιρες. ΚΑΘΕ ΣΚΗΝΗ του έργου είναι η επιτομή του άβολου, του ανήσυχου. 

-Κάμπερμπατζ, Ντανστ, Πλέμονς. Ζήλεια επαγγελματική, μπράβο στους coaches τους. 

-Kodi Smit McPhee. Όσκαρ Β' Ανδρικού, ΠΡΩΤΟΙ ΕΔΩ. Αν όχι για την ερμηνεία του και τα spoiler αρρωστημένα βλέμματα του,  για το όνομα του που είναι έπικ.

-η θεματική του μαύρου προβάτου,  χωρίς υπογράμμιση. Τελευταίο καρέ λέει 20 λεπτά από μόνο του. 

🔴

- λίγο η διάρκεια αλλά νταξ

VERDICT

Βαρύ, ωραίο, χειμωνιάτικο, σκεπαστείτε με τομάρι από βουβάλι αγκαλίτσα. Ουίσκι ή κονιάκ προεραιτικά. Καλά όχι τομάρι, άντε φλις. Υψηλή τέχνη,  καθόλου ειρωνικά. 

*(Αγνός Θεατής, ούτε τρέιλερ)