7/10
Ένας αστυνομικός απαντάει σε μία κλήση και απλά δεν μπορεί να το κλείσει. Οκ, συγνώμη.
Απαντάει σε μία κλήση μια γυναίκας που την έχουν απαγάγει.
Ταινίες όπως το Locke με τον Χάρντι ή αυτή εδώ, ανεβάζουν πολύ τον πήχη: ένας χώρος, ένας ηθοποιός, η κάμερα συνέχεια απάνω του. Για να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεσαι 2 πράγματα. Μια κάμερα και μια ηθοποιάρα.
Το The Guilty τα έχει και τα δύο.
🟢
- ο Gyllenhaal. Νομίζω πως από ένα σημείο και μετά, δεν με ένοιαζε τόσο το σενάριο όσο το να παρακολουθώ αυτόν τον τύπο να παίζει τις κάλτσες του. Σεμιναριακή ερμηνεία. Χαπάκια για την μέση από το κουβάλημα.
🔴
Καααιιιιιι αυτά. Πέρα από τον πρωταγωνιστή, τέτοιου είδους ταινίες χρειάζονται πολύ γερά εξωτερικά ερεθίσματα (τα τηλεφωνήματα εδώ) για να πάει παρακάτω το όλο πράγμα. Νομίζω στο Guilty, δεν υπήρχε αρκετή βενζίνη κι έτσι προς το τέλος, η ιστορία πήγε με σπρώξιμο.
VERDICT
Νταξ. Ταινία για ανάμεσα από ταινίες, τίμιο Νετφλιξ, ωραίο. Ξέπλυνε κι ο Fuqua το Infinite...
Υ.Γ. δείτε και το Buried με τον Ryan Reynolds, στο ίδιο μοτίβο του one man movie, πιο αγχωτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου