Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου. Όλοι οι κινηματογράφοι ίδιοι μου φαίνονται άμα σβήσουν τα φώτα.

8.1.22

ANTLERS



6/10

Ένα αγόρι σε μία απομονωμένη πόλη του Όρεγκον, προσπαθεί να κρύψει ένα σκοτεινό μυστικό. Όμως η δασκάλα του μαζί με τον σερίφη αδερφό της, θα προσπαθήσει να το βοηθήσει. 

O σκηνοθέτης Scott Cooper (Black Mass, Hostiles) καταπιάνεται εδώ με αγνό creature horror. Αν και η ματιά του είναι αρκετά καλή για το είδος, το όλο εγχείρημα από τη μέση και μετά, γίνεται λίγο σαν πινγκ πονγκ με δίχρονα. 

Χάνεται η μπάλα πολύ γρήγορα. 

🟢

- Κέρι Ράσελ και Τζέσι Πλέμονς. Πολύ καλοί ηθοποιοί σε ένα αρκετά μέτριο σκάφος. 

-Εφέ, φωτογραφία, sound design και creature design. 

-τοποθεσίες. Το Όρεγκον δεν με ψήνει στην καμία, μια χαρά σκηνικό για τρόμο. 

- ο πιτσιρικάς. Σπούκι παίξιμο. 

🔴

-ο μύθος για έναν θρύλο για μία φήμη του πλάσματος και φυσικά οι αδυναμίες του, που τα εξηγεί όλα σε 19 δευτερόλεπτα ο σοφός Native American που παίζει για χιλιοστή φορά τον ίδιο ρόλο.

- το 3rd act της ταινίας. Τελική αναμέτρηση γιόλο και τα μυαλά στα κάγκελα.

- σκοτεινές κατακόμβες μέσα από τις οποίες ακούγεται απόκοσμο ουρλιαχτό. Πρωταγωνιστής: ας μπω. Όχι μάνα μου, να μην μπεις! Να κάνεις ό,τι θα κάναμε όλοι εμείς που σε βλέπουμε. Τον μπούλο.

- προσωπικό δράμα των πρωταγωνιστών που ειλικρινά, δεν παίζει κανέναν ρόλο και που το μαθαίνουμε απλά και μόνο... όχι, δεν ξέρω γιατί ασχολούμαστε, μπέσα.

- το πρόβλημα με την δικαιολόγηση των πάντων.

VERDICT

Χαμηλώστε προσδοκίες λιγουλάκι (δεν είναι και το ΤΕΝΕΤ) και βάλτε πατατάκια σε μπολ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Review Bin