2/10💩
Μια τρελά σκατόψυχη τύπισσα που είχε προ-προ-προπάππου τον Ιάγο μάλλον, παγιδεύει ηλικιωμένους και τους κλείνει σε γηροκομεία για να τους τρώει τα λεφτά. Μέχρι που μπλέκει με τη λάθος γιαγιά, η οποία είναι μάνα μαφιόζου.
Η Ροζαμούνδη παίζει εξαιρετικά και καταφέρνει να μας κάνει να την αντιπαθήσουμε από το πρώτο λεπτό.
Και λες: ωραία. Έχουμε τον κακό της ταινίας, πάμε να δούμε τι ιστορία θα ειπωθεί.
ΑΛΛΑ ΟΧΙ.
2 ώρες, βλέπεις πως προσπαθεί να ξεφύγει ένας χαρακτήρας που μισείς και δε σε ενδιαφέρει, από τα δόντια της μαφίας.
Πώς ξεφεύγει;
-από αγνή κωλοφαρδία
-από έναν ηλίθιο δικαστή που δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του
-από μία εγγενή τσαμπουκίλα που ψαρώνει τους πάντες
-από την απίστευτη ανικανότητα των μαφιόζων να τη σκοτώσουν
-από την βαρεμάρα του σεναριογράφου που τελείωσε το πρώτο draft και ξέχασε να βάλει ανταγωνιστή στην ταινία
- από αδιανόητο σχέδιο απαγωγής του "κακού", το οποίο σχέδιο περιλαμβάνει το να μπει η ίδια, τυχαία σε μια πόρτα.
-επειδή όλοι είναι ηλίθιοι στον κόσμο.
- επειδή όλοι είναι ηλίθιοι στο συνεργείο.
-επειδή όλοι είναι ηλίθιοι που θα το δούνε.
Μία ταινία που ξεκινάει δυναμικά το πρώτο πεντάλεπτο και πολύ γρήγορα, μετατρέπεται σε What the fuck festival.
Άνετα μπαίνει στην κατηγορία Α.Κ.
Αχνιστή Κουράδα.
Avoid this.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου